YETKİLİ OLMADIĞI BİR İŞ İÇİN YARAR SAĞLAMA SUÇU

GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 10.CEZA DAİRESİ 2018/1704E-2018/1495 SAYILI KARARI İLE; 


İlk derece mahkemesince verilen hükümlere karşı istinaf yoluna başvurulmakla, sanık E. M. müdafi tarafından incelemenin duruşmalı yapılması talep edilmiş ise de; CMK’nun 280/1. maddesinceki düzenleme dikkate alınarak incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Bakıma muhtaç özürlülere bakım hizmeti karşılığında devlet tarafından bakım aylığı adı altında ücret ödendiği, evde bakım aylığını almak için ağır engelli olduğunu belirtir sağlık kurulu raporu, bakıma muhtaç kriterinin olması ve gelir kriterlerinin uygun olması şartı arandığı, belirtilen şartlar ile ilgili olarak;

Sağlık kurulu raporunun, Tam teşekküllü bir hastanenin sağlık kurulu tarafından düzenlenmiş engel oranının en az %50 olan ve “ağır engelli” bölümünde “evet” yazan rapor gerektiği, Bakıma muhtaç kriterinin, Bakıma muhtaç engelli, yeme, içme, tuvalet, banyo gibi her türlü ihtiyaçlarını tek başına yerine getirmekte zorlanan ya da hiç yerine getiremeyen ve hayatını devam ettirmek için sürekli başkasının yardımına ve bakımına ihtiyaç duyması gerektiği,

Gelir kriterinin ise, engellinin bulunduğu hanedeki tüm yaşayanların kişi başı geliri net asgari ücretin 2/3′ü geçmemesi gerektiği, bu tutarın 2013 yılının 2. yarısı (temmuz-aralık) için 487,52 TL olduğu, kişi başı gelirin tespiti için bakmakla yükümlü engelli olduğu hanede sürekli ikamet eden kişilerin her ne ad altında olursa olsun gelirlerinin toplanıp hanede yaşayan kişi sayısına bölünmesi ile tespit edildiği, Bu evraklar dışında Aile ve Sosyal Politikalar İl/İlçe Müdürlüğünde oluşturulan bakım hizmetleri değerlendirme heyetinin ev ziyareti yaptığı ve engellinin muhtaçlık durumunu yerinde inceleyip rapor hazırladığı, tüm incelemeler sonucunda engellinin şartları yerine getirdiği tespit edilen engelli için evde bakım ücreti bağlandığı ve bu ücretin 2013 senesinin 2. yarısı için 731,29 TL olarak belirlendiği;

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Adana İl Müdürlüğü’nde çalışan kamu görevlilerinin yapılan bu işlemler sırasında bir kısım şahıslardan menfaat sağladıkları öğrenilmesi üzerine başlatılan soruşturma kapsamında CMK’nın 135. maddesi kapsamında iletişimin dinlenmesi kararı alındığı, yapılan iletişim kaydı sonuçlarına, dinlenen tanık anlatımlarına ve dosya kapsamına göre;

Sanık A. C. yukarıda sayılan delillerden ve anlatımlardan anlaşılacağı gibi bizzat görevine girmediği bir işte birden çok menfaat sağladığı, bu eylemleriyle kamu görevlisinin yetkili olmadığı bir işten menfaat sağlama suçunu işlediği, aynı kurumda çalışan sanıklar A..Z., A. A. ve E. M.’un onun istekleri doğrultusunda engellilerin evine gidip rapor düzenlemek suretiyle birden fazla sanık A. C.’un işlediği kamu görevlisinin yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama suçuna yardım etmek suretiyle iştirak suçunu, sanıklar İ. Ç. ile O. T.’ün A. C.’un menfaat sağlaması suçuna aracılık yapıp para ödemek suretiyle birden fazla iştirak ettikleri, sanıklar A. Ç., A. D., İ. C., M. A., A. Ç., A. Y., Y. A. ve M.Ç.’nin kamu görevlisi A. C.’a görevine girmeyen işte menfaat sağlaması sırasında bizzat menfaati A.’e vermek suretiyle olayın faili oldukları ve aynı suçu işlediklerinin iddia ve kabul edildiği olayda;

YAPILAN YARGILAMAYA, ALINAN SAVUNMA VE BEYANLARA VE İNCELENEN DOSYA KAPSAMINA GÖRE;

Dairemizin tevdi kararı üzerine Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Adana İl Müdürlüğü’nden temin edilen belgede sanıklardan A. C.’un suç tarihinde kurumlarında görevli olmadığının bildirilmesi, yine aynı yazı içeriğine göre, kamu görevlisi olmayan sanık yakınlarına bağlanan bakım aylıklarından usulsüz belgeye dayalı olmasından dolayı iptal edilenlerin bulunmadığının belirtilmiş olması karşısında,

TCK.nın 255.maddesinde, “… Kamu görevlisi üzerinde nüfuz sahibi olduğundan bahisle, haksız bir işin gördürülmesi amacıyla girişimde bulunması için, doğrudan veya aracılar vasıtasıyla, kendisine veya bir başkasına menfaat temin eden kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır…” şeklinde tanımlanan atılı nüfuz ticareti suçunun “haksız bir işin gördürülmesi” unsurunun gerçekleşmemiş olduğu, sanık A.’in atılı suç tarihlerinde kamu görevlisi olmadığı dikkate alındığında görevi kötüye kullanma suçunun ve hile unsuru bulunmadığından dolandırıcılık suçunun da unsurlarının oluşmadığı,

sanıklara atılı eylemlerin kanunda düzenlenen herhangi bir suç tipine uymadığı, bu itibarla sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerektiği ve olayın daha fazla aydınlatılmasına gerek görülmeden beraat kararı verilebileceği kanaatine varılmış olduğundan;

Adana 12.Asliye Ceza Mahkemesi’nin, sanıkların mahkumiyetlerine dair 18/07/2017 tarih, 2014/. (E) ve 2017/. (K) sayılı hükümlerinin tüm sonuçlarıyla ORTADAN KALDIRILMASINA,

Sanıklar A. Ç., E. M., İ. Ç., A. A., A. C. Z., İ. C.’un üzerlerine atılı nüfuz ticareti suçunun unsurlarının oluşmaması nedeniyle CMK.nın 223/2-a maddesi uyarınca ayrı ayrı BERAATLERİNE,

Sanıklar A. Ç., E. M., İ. Ç., A. A., A. C. Z., İ. C ilk derece mahkemesindeki yargılama esnasında kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca 1.980’er TL maktu vekalet ücretlerinin Hazine’den alınarak sanıklara verilmesine,

Yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına, bu şekilde, CMK.nın 05/08/2017 tarihli mükerrer Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı yasanın 15.maddesi ile değişik 280/1-a maddesine göre, HÜKÜMLER DÜZELTİLEREK İSTİNAF BAŞVURULARININ ESASTAN REDDİNE, dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 01/10/2018 tarihinde oybirliğiyle ve hükmün tebliğinden itibaren 15 gün içinde, doğrudan mahkememize veya mahkememize gönderilmek üzere başka bir yerdeki ilk derece ceza mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi ceza dairesine dilekçe verilmesi ya da zabıt katibine bulunulacak beyanın tutanağa geçirilmesi suretiyle, Yargıtay’a temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.