İŞÇİNİN HAMİLELİK NEDENİ İLE İŞ AKDİ FESHİ

ADANA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 8. Hukuk Dairesi 13.04.2018 TARİH  2018 / 484E-2018/ 567K KARARI İLE; 


Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının davalı işyerinde 09.11.2015 tarihinde insan kaynakları ve idari işler şefi olarak çalışmaya başladığını, 01.03.2016 tarihinde iş akdinin işverence feshedildiğini, davacının şubat ayında hamile olduğunu öğrendiğini ve bu durumu Organize Sanayi Bölgesi idari işler müdür yardımcısı P... Ö... K... ile şifahen paylaştığını, davacının hamile olduğunun öğrenilmesiyle birlikte yönetim kurulunun haberdar edildiğini, işten çıkarma sürecinin başladığını davacının 01.03.2016 tarihinde yönetimi kurulu kararına dayanılarak hiçbir gerekçe gösterilmeden işten çıkartıldığını, her ne kadar gerekçe gösterilmemiş olsa da davacının davacının hamile olması nedeniyle işten çıkartıldığının açık olduğunu, bununda eşitlik ilkesine aykırı olduğunu ve ayrımcılık yapıldığını, davacının hamilelik sonucu işten çıkartılması nedeniyle 4857 sayılı iş kanunu 5. Maddesi gereğince davacıya ödenmek üzere 4 aylık ücret tutarındaki eşit davranmama ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacı tarafın iddia ettiği gibi hamilelik nedeniyle davacının işine son verilmediğini, iş akdinin feshinde kötü niyet ayrımcılık gibi durumların söz konusu olmadığını haksız ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:

1-Davacının davasının KABULÜNE,

a)12.702,58 TL net eşit davranmama tazminatı alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bunun 9.800,00 TL'lik kısmına dava tarihi olan 09/06/2016 tarihinden bakiye 2.902,58 TL sine ıslah tarihi olan 19/06/2017 tarihinden itibaren mevduata uygulanacak en yüksek faiz oranının uygulanmasına, karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:

Davalı vekili istinaf dilekçesinde;" Yerel Mahkeme tarafından verilen karar usul ve yasaya aykırıdır. Şöyle ki; davalı müvekkilin karar organının yönetim kurulu olduğu, yönetim kurulunda ise yanlarında onlarca kadın çalışan bulunan işverenlerden oluştuğu, müvekkil OSB’de davacı ile birlikte birçok kadın çalışan bulunduğu ve birçoğunun da hamile kalıp doğum yaptıkları gerçeği karşısında, davacının iddia edildiği gibi sırf hamile kalmasından dolayı işten çıkartılması olgusunun hiçbir şekilde gerçekleşmemesine rağmen buna atıfta bulunularak işten ayrılış bildirimine imza atılması sonucu davanın kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuştur. Kaldı ki, hamile kalınması ile işten çıkartılma arasında 1 aylık bir süre olup bu sürede birçok kadın dahi hamile kaldığının farkına dahi varamamaktadır.

Gerçekten de, eşit işlem ilkesine aykırı davranıldığını davacının ispat etmesi gerekmektedir. Kıdem tazminatına hak kazanacak derecede çalışma süresi bulunmayan bir kişinin bu şekilde gerçek dışı davranarak kıdem tazminatının çok daha üzerinde bir tazminata hak kazanması yasaya aykırı bulunmaktadır. Bilindiği üzere, hiç kimse kendisinden kaynaklanan bir olgu ile yine kendisine hak doğuramaz. Ancak somut olayda davacının kendisinden kaynaklanan bir durum yine kendisi lehine yorumlanarak davanın kabulüne karar verilmiştir. Bu haliyle güçlü delilden bahsedilmesi imkansızdır. Bu nedenle kararın istinaf edilmesi zorunlu olmuştur." şeklinde ilk derece mahkemesince verilen kararın kaldırılması gerektiği yönünde istinaf sebeplerine dayanmıştır.

DELİLLERİN TARTIŞILMASI ve GEREKÇE:

Dairemizce istinaf incelemesi HMK.nun 355. maddesi gereğince istinaf sebeplerine bağlı olarak, kamu düzenine aykırılık hususları da gözetilerek yapılmıştır.

Somut uyuşmazlıkta; davacının 09.11.2015-01.03.2016 tarihleri arasında insan kaynakları ve idari işler şefi olarak çalıştığı, davacı tarafın haksız ve kötü niyetli olarak iş akdinin feshedildiğini savunduğu, davalı tarafın yapılan feshin kötü niyetle yapılmadığını yönetim kurulu kararıyla iş akdinin feshedildiğini savunduğu, 01.03.2016 tarihli fesih bildirimi yazısında neden bildirilmediği ancak davacının gebelik nedeniyle iş akdinin kötü niyetli olarak feshedildiğine dair şerh düştüğü, fesih tarihi dikkate alındığından doğum tutanağına göre davacının yaklaşık 8 ay sonra 07.10.2016 tarihinde doğum yaptığı, fesih tarihi itibari ile hamile olduğu, işveren tarafından işten ayrılış bildirgesinde 22. kod diğer nedenler olarak bildirimin yapıldığı, diğer nedenlerin işverence açıklanamadığı, iş akdinin hamilelik nedeni ile feshedildiği kanaatinin baskın olduğu, 4857 sayılı yasanın 5. maddesi işverene eşit işlem yapma yükümlülüğü yüklediği gibi işveren biyolojik veya işin niteliğine ilişkin sebepler zorunlu kılmadıkça bir işçiye iş sözleşmesinin yapılmasında, şartlarının oluşturulmasında, uygulanmasında ve sona ermesinde cinsiyet veya gebelik nedeniyle doğrudan veya dolaylı farklı işlem yapamaz " hükmü dikkate alındığında ilk derece mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşılmakla davalının istinaf talebinin reddi gerektiği anlaşılmıştır.

Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, davalının istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.



HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle,

1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf karar harcı bakımından, alınması gereken 867,71 TL harçtan peşin alınan 217,21 TL nin mahsubu ile bakiye 650,50 TL nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına,
3-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
4-İstinaf gider avansından arta kalanın ilgilisine iadesine,
5-Karar kesin olarak verildiğinden tebliğ ve harç tahsil işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine,
Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda miktar itibari ile kesin olmak üzere 13/04/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.